ประวัติสมาคม

• สมาคมได้จัดให้มีนิตยสาร “ชุมนุมจุฬาฯ” ขึ้นเป็นครั้งแรกมีกำหนดออกปีละ ๑ เล่ม โดยมี ม.ร.ว. สุมนชาติ สวัสดิกุล เป็นสาราณียกรคนแรก
• จัดตั้งเงินทุนขึ้นจำนวนหนึ่ง เพื่อช่วยเหลือการศึกษาในมหาวิทยาลัยซึ่งองค์นายกสมาคมได้ประทานนามว่า ทุนจุฬาสงเคราะห์ มีลักษณะเป็นทุนเพื่อให้สามารถนำทั้งเงินต้นและดอกเบี้ยมาใช้ประโยชน์ได้ทันที แทนที่จะเป็นมูลนิธิซึ่งต้องจดทะเบียนตามกฎหมายและใช้ได้แต่ดอกผล ทำให้ไม่ทันที่จะให้เกิดประโยชน์ได้ตามประสงค์ ทุนนี้ได้ก่อให้เกิดประโยชน์แก่นิสิตโดยลำดับตลอดมา และหวังว่าจะก่อให้เกิดประโยชน์แก่มหาวิทยาลัยในด้านอื่น ๆ ต่อไปในอนาคตด้วย

• สมาคมได้รับความกรุณาจากมหาวิทยาลัย โดย ม.จ.รัชฎาภิเศก โสณกุล อธิการบดีในขณะนั้น ประทานให้อาคารเก่าซึ่งเคยเป็นบ้านพักของผู้บัญชาการจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, อาคารเรียนของคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์, สโมสรอาจารย์ และเคยเป็นที่ตั้งกองบังคับการสารวัตรทหารผสมไทย – สหประชาชาติในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองยุติลงใหม่ๆ ให้เป็นที่ตั้งสำนักงานของสมาคม โดยสมาคมมีสิทธิใช้พื้นที่ได้เพียงส่วนหนึ่งของอาคาร คือพื้นชั้นล่าง และชั้นที่ ๒ ส่วนชั้นบนที่เหลือได้สงวนไว้ในกิจการของมหาวิทยาลัย อาคารหลังนี้ คณะกรรมการสมาคมได้พยายามปรับปรุงซ่อมแซม และดัดแปลงให้เป็นสโมสรเท่าที่จะทำได้ และใช้เป็นอาคารของสมาคมเรื่อยมานาน ๑๓ ปี
• ๓๑ ธันวาคม  คณะกรรมการได้เริ่มจัดงาน “ชุมนุมจุฬา” เพื่อให้บรรดานิสิตเก่าทั้งหลายได้มีโอกาสกลับมาพบปะสนทนากัน และกลับมาเยี่ยม “บ้าน” เดิม ซึ่งต่อมาสมาคมได้จัดให้มีงานนี้ขึ้นเป็นประจำทุกปี

• ฐานะของสมาคมไม่ดีขึ้น แต่นับว่าโชคดีที่ได้สมาชิกผู้เข้มแข็ง ๒ ท่านเข้ามาช่วยเหลือ คือ นายประเก็บ คล่องตรวจโรค ได้เข้ามาช่วยเหลือในด้านการทำหนังสือ แบ่งเบาภาระด้านการเงิน รวมทั้งได้ปรับปรุงคุณภาพหนังสือให้ดียิ่งขึ้น ทำให้นิตยสาร “ชุมนุมจุฬาฯ” เป็นที่แพร่หลายไปมากในหมู่สมาชิก อีกท่านหนึ่งคือ นายขจร สุขพานิช ซึ่งได้สละเงินส่วนตัวจัดทำสนามเทนนิสให้แก่สมาคม โดยใช้เงินไม่น้อยกว่า ๕๐,๐๐๐ บาท สนามนั้นอยู่ด้านหลังสำนักงานเลขาธิการจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ขณะนี้คงมองเห็นเป็นสนามหญ้าสีเขียวพื้นราบเรียบข้างบ่อน้ำที่เป็นแอ่งลึก และไม่อาจจะถมให้เรียบร้อยได้ในสมัยนั้น จึงได้จัดทำเป็นสระน้ำเล็กๆ จนกลายเป็นที่สวยงามไปแล้วในขณะนี้ นอกจากนั้นยังได้ต่อชายคาอาคารและปรับปรุงสถานที่ภายใน จัดโต๊ะบิลเลียด และสถานที่รับประทานอาหาร ซึ่งในส่วนนี้ นายขจร ได้สละเงินให้แก่สมาคมไม่น้อยกว่า ๓๐,๐๐๐ บาท สมาคมยังคงระลึกถึงอุปการะคุณอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้
• พ.ศ.๒๔๙๖ มีการแก้ไขข้อบังคับในส่วนค่าบำรุงอีก โดยกำหนดให้สมาชิกต้องชำระค่าขึ้นทะเบียนคนละ ๒๐ บาท ค่าบำรุงคนละ ๔๐ บาทต่อปี และค่าบำรุงตลอดชีพคนละ ๑,๐๐๐ บาท อย่างไรก็ดี ในปีนี้ มหาวิทยาลัยได้แจ้งให้สมาคมทราบว่า ต้องการอาคารหลังนี้คืน เพื่อใช้บริเวณนี้ก่อสร้างหอสมุดกลางของมหาวิทยาลัย ดังนั้น ในปีนี้เองสมาคมจึงได้เริ่มมีความคิดที่จะหาสถานที่ก่อสร้างอาคารสมาคมของตนเอง เพื่อให้เป็นหลักแหล่งต่อไป ไม่ต้องอยู่อย่างผู้อาศัย และไม่ทราบว่าวันใดจะต้องโยกย้ายไปที่ไหนอีก

อย่างไรก็ดี เนื่องจากการก่อสร้างอาคารสมาคมใหม่มีค่าใช้จ่ายสูง จำเป็นต้องหาเงินทุนเพิ่มขึ้นตามลำดับ ทำให้ไม่สามารถดำเนินการก่อสร้างได้ทันที และในระหว่างนั้น ได้มีผู้บุกรุกเข้าไปพักอาศัยอยู่ในบริเวณนี้ สมาคมได้ติดต่อขอให้มหาวิทยาลัยช่วยจัดการให้ ก็ยังไม่สามารถดำเนินการได้ สมาคมเองก็ไม่มีกำลังที่จะจัดการได้เอง เพราะค่าใช้จ่ายในการขับไล่เป็นจำนวนมากจนเกินเงินทุนสร้างสมาคมที่มีอยู่ทั้งหมดเสียแล้ว ในที่สุดมหาวิทยาลัยได้ขอให้สมาคมพักการก่อสร้างไปก่อนจนกว่าพระราชบัญญัติบูรณะแหล่งเสื่อมโทรมจะได้ประกาศออกใช้เสียก่อน จึงจะสามารถดำเนินการได้

• สมาคมได้จัดกิจกรรมเพิ่มขึ้น คือ การแข่งขันฟุตบอลกับชาวคณะจังหวัดชลบุรีชิงโล่พระราชทาน โดยเก็บเงินรายได้สมทบทุนโครงการปราบโรคเรื้อนในจังหวัดนั้น และได้กระทำเป็นประเพณีสืบเนื่องมาทุกปี นับได้ว่าเป็นผลดีแก่ประชาชนในจังหวัดชลบุรีเป็นอย่างมาก เพราะทางราชการสามารถเริ่มโครงการนี้ได้เร็วกว่าที่กำหนดไว้มาก
• ด้านนิตยสาร ได้เริ่มจัดให้มีชุมนุมจุฬาฯ ภาคผนวกเพิ่มขึ้น เพื่อส่งข่าวสารให้บรรดาสมาชิกทราบ

• มีการแก้ไขข้อบังคับเกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้ที่จะเข้าเป็นสมาชิกให้ชัดเจนว่า ผู้ที่เคยศึกษาอยู่ในคณะหรือสาขาใดที่เคยขึ้นอยู่กับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในระยะเวลาที่ยังเป็นส่วนหนึ่งของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยนั้นให้มีสิทธิที่จะเป็นได้ และแก้ไขค่าลงทะเบียน ๒๐ บาท ให้เป็นค่าเข็มสมาชิกแทน พร้อมทั้งลดค่าบำรุงตลอดชีพจาก ๑,๐๐๐ บาท ลงมาเหลือ ๖๐๐ บาท รวมทั้งให้มีวิธีการให้สมาชิกในส่วนภูมิภาคได้มีทางที่จะใช้สิทธิในการเลือกตั้งกรรมการได้ด้วย
• มีความพยายามปรับปรุงการจัดงานในวันที่ ๒๓ ตุลาคม ซึ่งเดิมเรียกว่า “ชมพูบอล” โดยเปลี่ยนชื่อเป็น “วันจุฬาลงกรณ์” แทน ในการนี้ ได้กราบบังคมทูลเชิญพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เสด็จฯ ในการงานของสมาคมเป็นครั้งแรก และหาเงินรายได้สมทบทุน “จุฬาสงเคราะห์” ให้เพิ่มมากขึ้น เพื่อให้มีทุนเพียงพอในการพิจารณาจัดสรรเงินให้เป็นประโยชน์ต่อ มหาวิทยาลัยในเมื่อมีงานฉลองครบรอบ ๕๐ ปี นอกจากนี้ ได้มีข้อกำหนดที่จะนำแต่ผลประโยชน์จากเงินทุนนี้มาใช้ช่วยเหลือนิสิตที่ยากจนในการเล่าเรียน และคงเงินต้นไว้ นอกจากที่กล่าวมา ได้มีการปรับปรุงข้อปฏิบัติงานและระเบียบต่างๆ ของสมาคมหลายประการด้วยกัน

• สำหรับเงินค่าก่อสร้างอาคารของสมาคมหลังใหม่นั้น คณะกรรมการนี้สามารถได้หาเพิ่มขึ้นได้อีกจำนวนหนึ่ง รวมเป็นเงินทั้งสิ้นประมาณ ๑๗๐,๐๐๐ บาทเศษ และมีข้อที่ควรบันทึกไว้อีกด้วยว่า ใน พ.ศ. ๒๕๐๖ นายพ่วง สุวรรณรัฐ นายกสมาคม ขณะที่นำคณะกรรมการเข้าเฝ้าถวายพระพรสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ได้ทรงมีรับสั่งถามถึงกิจการที่จะสร้างสมาคมด้วยความห่วงใย และได้พระราชทานเงิน ๑,๐๐๐ บาท ร่วมทุนสร้างสมาคมอีกด้วยบรรดานิสิตเก่าทั้งหลายพึงได้รับทราบและระลึกพระมหากรุณาธิคุณโดยทั่วกัน
• มีการแก้ไขข้อบังคับเพิ่มเติม โดยกำหนดให้คณะกรรมการแต่ละชุดมีอายุที่จะดำเนินงานได้วาระละ ๒ ปี